She know's just how to move to seduce you.

Dat vind ik een mooi liedje. Jullie kennen hem wel denk ik. Van Milow. Ayo Technology. Mooi liedje is dat. Maar heb je alles echt naar de tekst geluisterd? Want het gaat serieus over sex. Maarja, wat maakt dat eigenlijk uit.

Ik verveel me nu. Ik zit in de mediatheek, en over een kwartier is de les pas afgelopen. Eigenlijk ben ik al bijna een uur uit. Maar.. WAT!? Oké, nu ben ik écht boos. Niet zomaar boos, maar nee echt boos-boos-boos-boos! Weet je waarom? Wil je het weten? Oké, ik ga het je toch vertellen.

In het vorige uur zat ik in de kantine met klasgenoten, en ik wilde graag een broodje, maar aangezien ik de kantine niet uit mocht omdat ik eigenlijk in het studiehuis verplicht huiswerk hoorde te maken. Moest ik dus braaf in de kantine blijven zitten en moest ik laten zien dat ik gewoon goed aan het werk was. Dus zei ik tegen Joeke: 'Joekkeeeeeeeee??? Ik wil graag een broodje!' Dus Joeke pakt mijn pasje en ging naar de kantine. Eerst kwam ze terug: 'Uhh, wat wil je eigenlijk?' 'Een hard, wit broodje met 2 knakworstjes' 2 minuten later kwam Joeke weer terug; 'Dat hebben ze niet meer' 'Oh, doe dan maar.. Uhhh... Uhhmmm.. Een saucijzen broodje. Of nou nee, chocolademelk! Of.. Nee, doe maar allebei' Komt Joeke daarna terug, met alleen maar een chocolademelk! Want; 'ze hadden geen saucijzenbroodjes meer' Dus ik dronk netjes mijn chocolade melk op. Nouja, netjes? Er zit nu wel chocolademelk op mijn broek, maar gelukkig heb ik een donkere broek aan, dus maakt dat niet zo heel veel uit. Maar, de echte reden waarom ik nu dus boos ben..

IK ZAG NET MEISJES LOPEN MET KAASBROODJES! AARRGHHH! Ik heb hongerrrrrrrr....


Ik heb net Laura voor lul gezet. Ze stond te praten met een lerares, heel erg serieus, en toen stond ik achter de rug van de leraar gekke bekken te trekken. En toen moest Laura lachen. En toen had ze zichzelf voor lul gezet. En nu staat ze naast me. En moet ik zeggen:

Het komt door mij. (wel die punt erachter, dat moest met nadruk).


En nu gaan ze naar de WC, en ik ga mee!


Liefs..

Dipsaus.

Dipsaus doe je vaak bij de chips, of iets anders lekkers, dat stop je in je mond en je proeft vervolgens een overweldigende smaak. Dat wil je wel nog een keertje. Dus je neemt nog een hapje. Hmm, dat is lekker. Je neemt nog een hapje. Maar ik wilde het hier niet over dipsaus hebben. Maar over dat woordje 'dip'. Iedereen heeft wel eens last van een dipje, toch? Tenminste, ik mag aannemen van wel. Iedereen is wel eens een keer onzeker. En dan wil je iemand die bij je is, en die zegt dat het nergens voor nodig is. Dan besef je je ineens hoe belangrijk je vrienden zijn. Normaal lach je gewoon met ze. 'Ha-ha-ha-ha! Hoorde je wat hij zei?' Zo gaat het dan altijd. Ik hoor nu eigenlijk allang in mijn bed te liggen en te slapen, maar ik heb sudoku ontdenkt op mijn PSP. Of eigenlijk op een spelletje, sudoku bleek er bij te zitten? Nou, fijn toch. Kan je je lekker vervelen als je in je bed ligt. Maar volgens mij heb ik dat hele/halve spel inmiddels uitgespeeld. Want ik kan weer niet slapen. Zo irritant is dat. Dat vind ik nog irritanter dan.. Ja, dan wat? De zoveelste onvoldoende voor wiskunde? Ja, niet kunnen slapen vind ik erger dan dat. De kleur van mijn plafond heb ik inmiddels wel gezien, die veranderd ook niet zomaar. Mijn spullen staan nog steeds opdezelfde plek. De foto's die in mijn kamer hangen veranderen ook maar niet. Er blijven dezelfde, lachende, vrolijke mensen op staan. Als ik voor de spiegel ga staan ben ik nog steeds dezelfde Judith. Mijn vloerbedekking ligt nog steeds bedekt met dat zelfde laagje stof dat er de avond daarvoor ookal op lag. En ja, ik stofzuig het toch regelmatig. De muziek op mijn Ipod heb ik allemaal al gehoord en ken de hele volgorde (ja, zelfs op shuffle stand!!), al uit mijn hoofd. Ben nu maar begonnen met de volgorde van mijn PSP. En verder, moet ik nog steeds naar de WC. Maar de badkamer is zo koud. En als ik daarna weer in mijn bed ga liggen, ligt mijn linkerzij nog precies hetzelfde als voordat ik naar de WC ging. Maar dan heb ik het na de WC koud.

Ja, zo voelt dat denk ik wel voor de meeste die niet kunnen slapen. Irritant heah?

Maar wat doen we eraan?

Niks.

.

.





Oja, ik ga later met een rijke man trouwen, samen met Laura.




.

Hier istie dan!

Ik heb nu een belofte gemaakt aan Larissa. Is dat handig? Ja, want Larissa is cool, lief en leuk! Zij had een feestje gegeven, een feestje? Ja, een gala! En dat was leuk. Maar, ik om even snel weer een lang verhaal kort te maken, ik had dus een belofte aan Larissa. Binnen nu en een half uur moet er een nieuwe blog verschijnen. Maar eigenlijk moet ik nu snel aan mijn bittere huiswerk.

Maar om mijn beloftes netjes na te komen, ga ik maar schrijven.

Maar.. Waarover? Ja goede vraag. Over 't weekend dan maar. Vandaag ben ik niet zo diepgaand. Eigenlijk ben ik nooit diepgaand op een zondag. Want de zondag is volgens Laura een uitbrakdagje. Komt omdat je vaak op zaterdagavond uit gaat. Gisteravond ben ik ook weer uitgeweest. En daar heb ik nog wel even een grappig puntje te vertellen over de arrogantie-graad van een jongen. Dat valt namelijk wel eens onder te verdelen in een paar catogorieën. Zo heb je catogorie 1, dat kan je eigenlijk nog niet arrogant noemen. Vaak ziet zo'n jongen eruit met een bril, een grote tas waar veel boeken inkunnen, een nieuwe fiets, omdat hij iedere keer dat eind naar school moet fietsen. En dan wel een fiets met heel veel versnellingen. Want dat is beter voor de voeten. Dan komt catogorie nummer 2, deze dragen vaak geen bril en hebben een normale tas. Dit is vaak nog niet de normale catogorie maar valt net onder catogorie 3. Die bestaat uit de 'normale' mensen. Deze mensen hebben een gewoon sociaal leventje en halen gemiddeld goede cijfers in de klas. Vervolgens komt catogorie nummer 4, deze dragen vaak een pet, en hebben hun broek iets laag hangen. Zodat je de boxers er vaak bovenuit ziet komen. Catogorie nummer 5, deze hebben vaak al een merk op hun boxer staan en hangt de broek net iets lager, zodat je nog net niet de remsporen in hun oh-zo-mooie-boxer ziet. Nummer 6 heeft vaak niet eens meer een schooltas, want ja, want moet je toch op school? En nummer 7 heeft foto's op zijn hyves staan, met een broek op z'n knieeën, een pet op z'n hoofd, capichon erover heen. En een zwarte trui die ze hebben opgetild met één hand zodat je die mooie sixpack op hun mooie gebruinde buikje ziet.

Gisteravond was er dus een jongen, die graag met mij wilde dansen. Eerst stond ik op de bar te dansen, hij kwam op de bar bij mij dansen. Ik had daar geen zin in en we werden er, omdat we er toen met z'n 4en opstonden, afgestuurd door de bewaking. Leuk! Gelukkig gaf die goede, oude man mij wel een hand, zodat ik niet plat op m'n kont op de vloer terecht zou komen. Toen ik dus weer met beide benen op de vloer stond vroeg die jongen aan mij: 'nou, dan kunnen we op de grond toch wel even verder dansen?' Waarop ik antwoord: 'uhh, nee! DOEI!'

En hiermee, wil ik uit leiden. Dat jongens ook wel eens arrogant kunnen zijn.


En nee, het is hier dus niet zo dat ik arrogant was. Want eerst vroeg hij nog of ik van de bar af wilde komen, zodat ik op de begaande grond met hem kon dansen, daarna gaat hij op de bar bij mij staan, zodat we er vanaf gestuurd worden want je mag maar met z'n tweeen erop staan. En daarna heeft hij nog het lef om te vragen of ik daar nog met hem wil dansen!

Sjonge jonge.

Maar al met al,

Lisa is vandaag jarig! Eindelijk 16! Grote meid!


Vooral gister heb je je van je 'grote' kanten laten zien. Wow, wat een feestbeest is dat zeg. De hele zaak wist dat ze jarig was. Ook die man die altijd je ID gaat controleren. Want ik riep heel hard: 'ZE IS JARIG!' En toen ging hij haar wel eventjes feliciteren.

Lief toch?

Oké, deze is niet leuk.



Sorry Larissa, er komt snel weer een betere!


Liefs.


P.S: Mensen met een bril moeten zich niet aangesproken voelen en denken dat ze bij catogorie 1 zitten!

Tip.

Nog even een kleine tip voor de-niet-zo-slimme-mensen-onder-ons. Als je een schoolfeest hebt, en je hebt dat witte leuke truitje in je kast hangen/liggen, met die bh waar je voorgevel net iets groter in lijkt, maar wel knal groen is, kan je dat natuurlijk onder elkaar aan doen. Want het schijnt 'nog net niet' door. Natuurlijk hou jij daar rekening mee, want je bent nog slim.

Maar bedenk dan ook even, dat je gratis glazen water kan krijgen bij het Patronaat. En dat je water over mensen heen kan gooien. Dús ook over mensen, met een wit truitje, en die mooie, felgroene, grote bh eronder!

Dat was dus bij mij het geval. En geloof me.. Het zag er een stuk minder mooi uit dan toen ik voor de spiegel stond, vóór het schoolfeest.


Liefs!


Oja, vakantie zo goed als bijna geboekt.


LLORETT!

Schoolfeest.

Lalalááá.. Lalaláááá áááá.. Tudududuuuuu... úúú'.. Toeetooeeetoet.. TOET..

Oké, ken je dit deuntje? Vast niet. Want het is geen deuntje. Het is maar een beetje lalala. Meer niet. Dus eigenlijk, kan je het ook niet kennen. Snapje? Nee? Oké. Logisch. Zou ik ook niet doen.
Oké, verveelt? Ja, heel erg. Wat ben je aan 't doen dan? Huiswerk maken! Echt? Nee. Oh.
OMG. Verveling is echt het ergste wat er bestaat. Dus ga ik maar kijken of ik wat te vertellen heb.

Gisteravond schoolfeest gehad. Dat is nog wel interessant om te vertellen. En al mijn cijfers van de SEweek teruggekregen. Waar ik 'oh-zo-erg-goed-voor-had-geleerd' en waar mijn concentratie vermogen op en top was en waar mijn motivatie een grote rol in speelde. Met andere woorden. Het hoogste cijfer was een 4,3. En dat was dan nog voor Nederlands. Erg heah? Ja, best wel. Dat is toch nog best wel rot. Dat al je vriendinnen allemaal cijfers terugkrijgen, rond de 6 en 7. En dan moet jij weer vertellen dat je een onvoldoende heb gehaald. Eigenlijk vertel ik dat al niet eens meer. Want dat is toch geen nieuws meer. En het ergste is nog, ik dacht echt dat ik het toch nog wel goed had gemaakt. Dan is de teleurstelling altijd zo erg groot. Het wachten word nog op het einde van het jaar, of ik wel overga. Maar laten we nou maar niet zo saggerijnig en pessimestisch gaan doen, want zo ben ik niet opgevoed. Ha-ha-ha! Dús, heb ik dinsdag mijn herkansing van geschiedenis en donderdag mijn herkansing van wiskunde. Dat word dus hárd leren, en vooral tijd vrij maken voor het leren. Ik ga het helemaal redden!

Maar genoeg over mijn cijfers, daar word ik niet vrolijk van. Gisteravond dus schoolfeest gehad; zoals ik al eerder vermeld had. Het thema was: 'Let's go to the jim!' Met andere woorden 'kom in je sportkleding' Ik zat er aan te denken om mijn sportrokje aan te doen, gekleurde kniekousen eronder en daaronder mijn pumps. Met een leuk, felgekleurd roze hempje d'r boven. Maar achteraf was mijn kledingkeuze toch maar een paar laarzen, een zwarte legging, een donderblauw rokje, een wit truitje en veel aandacht aan mijn haar. Het was in het patronaat in haarlem, en dat bewijst maar weer dat het een gróót feest werd. Alleen jammer genoeg, komen er vaak meer 3e klassers op af, en aangezien ik eigenlijk in de 5e hoor te zitten. Is dat verschil nogal te merken. Vooral in de manier van 'los gaan' Niet dat daar vaste regels voor zijn. Maar oké. Ik was dus met al mijn vriendinnen lekker aan 't dansen en gezellig aan het doen. En dat was leuk, gezellig en lachen! Alleen rond een uur of half 12 had ik het wel weer gezien. Maar dat bederfde (of is het nou bedorf) de pret niet. De DJ was super! Alleen jammer dat Caspar (die nu mee zit te lezen), zonet begon te zeuren over het rokershok. Dat dat eigenlijk veel te klein is. "Ja Caspar, dat heb je heah, als je rookt. Je mag niet meer binnen roken." En nu begint hij te lachen, laat hij een diepe zucht horen en gaat hij weer verder met zijn eigen laptop.

Oké, dit is echt totaal geen interessante blog. Ik ga me wel bemoeien met Caspar, die niet verder komt met zijn laptop. Hij zoekt fotoshop (volgens 'photoshop', en verdomd, hij heeft gelijk), maar dat doet het niet! Ha-ha-ha-ha!

Oh, nu gaat hij schelden. TOONTJE LAGER, CASPAR!


Liefs.

Ik hou van jou.

"Ik hou van jou." Iemand stuurt dat in een sms naar jou. Je leest er eigenlijk overheen. Wat zijn die 4 woorden nou? In een sms staan zoveel woorden. Of iemand stuurt alleen maar "Ik hou van jou" naar je. Maarja, er word zo vaak tegen je gepraat. Dus wat maken die 4 woorden verschil uit? Niet veel toch? Toch denk ik, om eerlijk te zijn, dat die 4 woorden de belangrijkste woorden zijn. In het Engels zijn het er 3, "I love you", dat is nog korter uitgedrukt dan de 4 woordjes in het Nederlands. De Engelsen zeggen het dus nog duidelijker, en rechter door zee. Dan kan je je afvragen of ze dat expres hebben gedaan, zodat die woorden sneller uit je mond komen stromen en je er dus sneller mee klaar bent. Eigenlijk word het te snel gezegt, die 4 woorden in het Nederlands. Je zegt het zomaar tegen je vriendinnen, die je pas een paar dagen kent, tegen die jongen die je met het uitgaan hebt ontmoet en toevallig een leuk uiterlijk mee heeft. Waarvan je er de volgende week weer een ander van tegenkomt, met een nóg leuker uiterlijk, tegen wie je "ik hou van je" met meer kracht kan zeggen. Maar, meen je het dan wel? Ik hoor het mezelf ook zo vaak zeggen, en tegen mijn beste vriendinnen zal ik het wel menen. Maar wat is nou letterlijk de betekenis achter die woorden? Je hoort ze ook zo vaak in een film, waarbij je moet huilen. Dat je net op het punt staat om te huilen, maar dat het dan net nog niet komt. En dan, op het spannendste moment hoor je; "I love you." En dan kunnen de tranen pas echt komen. Maar, waarom eigenlijk? Ja, ik vind, persoonlijk, dat je de rillingen moet krijgen van die 4 woorden. Dat iemand je vast houd en zegt: "Ik hou van je" en dat je dan het gevoel hebt dat je zélf in zo'n film zit die je de vorige avond nog heb gezien. Maar dat nu niet de tranen komen van verdriet, omdat je zo'n medelijden hebt met de hoofdrolspelers, of dat je het gewoon een mooi moment vind en mooi getimed. Nee, dan moeten de tranen komen van geluk. Of je hoeft de tranen niet eens te zien, maar de ander die het heeft gezegt, moet ze voelen. Die moet weten dat je gelukkig bent met 4 woorden, en hij moet weten dat je door zijn geluk de hele wereld aan kan. Je moet de kracht voelen in zijn stem en de hele bedoeling erbij. En niet dat je alleen maar rond loopt met een bakje vol met tissues, die vervolgens allemaal op de grond liggen en dat je hele wangen onder de mascara zitten, omdat je toevallig geen waterproof mascara had gekocht. Ja, dat is altijd balen van die mascara. Maarja, je moet het wel dragen, want anders vinden mensen je niet mooi? Dat slaat ook helemaal nergens op. Mensen moeten je accepteren zoals je bent, dus ook zonder make-up. Ja toch? Oké, dat moet vooral ik zeggen die iedere ochtend vet lang voor de spiegel staat, omdat net dat ene wimpertje niet goed zit. Maar we hadden het hier niet over het houden van macara.

Maar, begrijpen jullie wat ik bedoel? Het is geweldig als iemand dat tegen je zegt, en dat je een gevoel krijgt wat je niet kan omschrijven. Wat eigenlijk ook niemand snapt, wat je niet uit kan leggen, maar het ís er gewoon. En je wilt niet dat het van je weggenomen word. Eigenlijk moet je je er ook nooit druk om maken dat het van je weggenomen word. Er worden zovaak liedjes gezongen over goede dingen die tot een eind komen. Maar waarom zou je je nu al druk maken, over iets wat misschien wel járen kan duren.

Ik wil jullie allemaal één ding duidelijk maken. Geniet van het feit dat er mensen zijn die van je houden. Maar dan ook echt van je houden. Geef die mensen je liefde terug, en je zal liefde terugkrijgen. En sta tegenwoordig ook eens stil bij die 4 woorden in een sms. Of de 3 woorden in het Engels.

Denk vooral niet na over de toekomst, maar over het heden, waar je je nu in bevind.

GENIET!



En nog bedankt voor de reacties bij m'n vorige blog!

En Angs; schrijfster worden wil ik al vanaf klein kind, maar dat is er nog steeds niet van gekomen. Ha-ha!


Liefs!

I wish..

All I know is that you're so nice, you're the nicest thing I've seen. I wish that we could give it a go, see if we could be something. I wish I was you favourite girl, I wish that you thought I was the reason you are in the world. I wish I was your favourite smile, I wish the way that I dressed was you favourite kind of style. I wish you couldn't figure me out, but you'd always wanna know what I was about. I wish you'd hold my hand when I was upset, I wish you'd never forget the look on my face when we first met. I wish you had a favourite beauty spot that you loved secretly, 'cos it was on a hidden bit that nobody else could see. Basically, I wish that you loved me, I wish that you needed me, I wish that you knew when I said two sugars, actually I meant three. I wish that without me your heart would break, I wish that without me you'd be spending the rest of your nights awake. I wish that without me you couldn't eat, I wish I was the last thing on your mind before you went to sleep. All I know is that you're the nicest thing I've ever seen. I wish that we could see if we could be something...

Zo wensen we allemaal wel eens wat. Iemand die er voor je is, een arm om je heen slaat als je huilt. Iemand die het accepteerd zodra je in huilen uitbarst, zonder dat het eigenlijk een reden heeft. Gewoon uithuilen op iemands schouder waarvan je zeker weet dat diegene weer bij je terug komt, ookal schreeuw je de ergste dingen. Iemand wie je helemaal uit kan schelden, en te weten dat diegene daarna ook gewoon weer bij je terug komt. Bij wie je gewoon wéét dat je daar je verhaal bij kwijt kan, bij wie je jezelf bent. Bij wie je hartstikke dronken kan zijn, dingen zegt wat je eigenlijk niet hoort te zeggen of wat je niet mag zeggen.

Allemaal wensen we dat soort mensen om ons heen. Vroeger is mij altijd verteld: "Je kan beter één of twee hele goede vrienden of vriendinnen hebben, dan dat je bevriend bent met de hele wereld." Maar mensen hebben gewoon andere mensen nodig om te kunnen blijven zijn wie ze zijn. Ik voel me gewoon het prettigst met mensen om me heen. Mensen die ik kan vertrouwen, waarmee ik kan lachen en waar ik uit kan huilen als het eventjes niet meer zo loopt als dat het hoort te lopen.

Maar al met al, zijn er ook genoeg mensen die je kwijtraakt. Een dierbare. En dat hoeft dan niet meteen het ergste te zijn van kwijtraken. Maar je word bijvoorbeeld verliefd op die beste vriend van jou, en hij niet op jou. Dan gaat een vriendschap vaak kapot. Of je hebt al meer dingen meegemaakt met een hele goede vriend van je, waarvan je toen dacht dat het allemaal goed zou komen. En dat je helemaal blij bent met hoe het allemaal loopt. Maar dan gebeurt er ineens iets anders, wat je niet verwacht had, en word alles weer verdraait. Dan is alles meteen weer zo anders. Als je je hele leven in een boek zou opschrijven vanaf het moment dat je werkelijk kan schrijven, zou het altijd een raar boek zijn. Kijk maar naar mij, ik was toen ik 13 was, totaal anders dan dat ik nu ben. En waardoor komt dat? Juist, door mijn eigen keuzes. Door de keuzes met wie ik zelf om ga en hoe ik met mijn problemen omga. Iedereen heeft wel eens wat meegemaakt in zijn puberteit. Tenminste, ik denk het wel. De tijd dat je onzeker bent en dat je erachter komt wie je echte vrienden zijn. Je echte vrienden die je weer steunen in moeilijke momenten dat je gewoon een schouder nodig hebt om op te huilen.

Door de keuzes die ik zelf heb gemaakt, is mijn hele leven geworden zoals het nu is. En is het leven ook zo geworden als dat het van mijn vrienden is. Dat moeten we maar accepteren en het beste eruit halen.

Je leeft immers maar één keer, dus geniet daar maar lekker van. En doe dat op je eigen manier en bepaal wat je zelf doet.

Er is altijd nog één ding het belangrijkst in ons leven. Juist, liefde&vertrouwen.

Liefs.

Nieuwjaar!

Ik weet nog dat we het nieuwe millennium, 2000, in gingen. En zo is het ineens 2009. Alweer 9 jaar later! Wat gaat de tijd toch snel zeg. Niet normaal. Maar ik heb wel een leuke jaarwisseling gehad. Met allemaal vrienden. Dat is altijd leuk natuurlijk.

Maar er word altijd standaard gevraagd of je nog nieuwe/goede voornemens hebt. En heb ik die? Ik weet het niet. Het zijn altijd dezelfde eigenlijk. Bijvoorbeeld minder snoepen, in de hoop dat je 2010 slanker in kan gaan. Maar dat beloof ik me iedere jaarwisseling weer. En dat lukt dus niet.. Blijkbaar. Verder hebben de meeste altijd een voornemen om te stoppen met roken. En aangezien ik nooit begonnen ben met roken, kan ik er natuurlijk ook niet mee stoppen. Oké, ik heb in 2008 (om eerlijk toe te geven), een páár keer een sigaret opgestoken. Maar dat was voor 2/3 avondjes. Maar dan kan ik mezelf misschien voornemen dat niet meer te doen? Ja, dat gaat me wel lukken. Want roken stinkt en het is vies. Oké, dat is dan even een goede voornemen. En wat heb ik nog meer? Overgaan naar 5 havo? Ja, dat moet ik al helemaal gaan doen. Dan weet ik al een voornemen voor 2010! En dat is natuurlijk mijn havo diploma halen! Ja, oké, die staat nu dus alvast vast. Maar dat is duidelijk natuurlijk.

Maar waarom ik eigenlijk ging schrijven, is om iedereen (alle lezers van mijn blogs), even de beste wensen te wensen, en dat ze er een knallend 2009 van moeten maken!

Verder heb ik er niet zoveel aan toe te voegen, want ik sta eigenlijk op het punt om mijn kamer op te ruimen en dan naar familie Treur te gaan. Nieuwjaarsborrel. Vanavond weer naar 't punt, en dan weer lekker uitrusten voor de komende weken school. Oh, oh, dat word weer wat.

Nu heb ik een niesbui.

En nu ga ik mijn kamer opruimen en mijn kat van mijn bed schoppen, die allemaal witte haren op mijn kussen achterlaat. Lekker.

Liefs.