De leuke/sportieve coopertest.

Op dit moment heb ik een studiehuisuur. Dat is een uur dat je verplicht op je rooster heb staan. Dus dan zit je in het studiehuis, en moet je verplicht huiswerk maken. Maar op dit moment zit ik op een rij naast elkaar, achter de computer natuurlijk, met aan het begin Jelle (die met mijn koptelefoon op zit, want hij had geen oordopjes bij zich), Bart, Elise en daarnaast zit ik. Van huiswerk maken komt er op dit moment eventjes niet van. Aangezien we alle 4 uitgeteld en gesloopt achter de computer zitten.
Wij hebben zojuist de bekende en zowel heel erg sportieve coopertest gehad! En nou, dat vraagt wel om wat energie hoor!
Vanochtend had ik het eerste uur vrij, want mijn Duitse lerares had een dagje verlof (wat ze alle leerlingen even met een grote glimlach duidelijk had gemaakt) aangevraagd. Dus daarom zat ik om half 9 op de fiets, en natuurlijk in de regen. Ik had er misschien wel een heel klein beetje op gehoopt dat de coopertest niet door zou gaan. Want ja, dat is natuurlijk ook niet alles heah. Een beetje 12 minuten lang rennen, en dan ook nog eens allemaal moddervlekken op je kont en je rug van dat natte gras.

Oh, ik word even afgeleid. Elise wil laten zien hoe snel zij kan typen in vergelijking met mij. Ze vind het "eng" dat ik een heel verhaal kan typen zonder naar mijn toetsenbord te kijken.
Zo zit ze dus naast me, ik ga het proberen te omschrijven hoor. Ik kijk links van me, en jahoor, haar tong steekt uit haar mond, en ze probeert NIET, maar dan ook niet naar haar toetsenbord te kijken. Wat haar tot nu toe... nog wel een klein beetje lukt.

Goed, waar was ik. Oja, met die vieze moddervlekken op je rug en op je kont. Dat ik daar niet zo veel zin in had vandaag.
Maar natuurlijk ging de coopertest door, en hadden ze een oplossing gevonden tegen die moddervlekken op je kont. En dat was dus een coopertest rennen op KUNSTGRAS! Nou, joepie!
Ging het dus alsnog door. Gelukkig had ik mijn I-pod gister nog onder lading gelegt. Dus kon ik gewoon rennen met muziek op.
Het rennen ging mij nog best wel goed af, gewoon lekker in één tempo. En toen ik klaar was en naar mijn klasgenoot Iman liep, die de tijden en rondes voor mij opschreef, riep ze: "Vet goed Judith! Je hebt een 8,5!" En zo had ik dus even de 2300 meter weten te halen.

En volgens Elise ben ik haar diepste geheimen in mijn blog aan het schrijven. Maar nee kind, geloof me, dat zal ik niet doen hoor. Behalve dan dat het er even niet uitzag met die tong uit je mond. Haha. Ik heb gelukkig wel de goedkeuring van haar om dit in mijn blog te zeggen! GELUKKIG!

En om nog meer te typen heb ik nu even de put niet voor. En ook niet omdat we hier met heel veel klasgenoten zitten en het best wel gezellig is.
Maar ik kan natuurlijk ook een boek pakken uit mijn kluis, en dan gaan zitten leren. Dus, of leren, of gezellig doen..

Oké, gezellig doen dus.


Liefss.. Xx