Vermoeiende week.

Zo, dat was weer even lang geleden. Nouja, okay dan. 5 dagen. Dat vind ik lang. Want ik heb echt zo veel gedaan in deze afgelopen dagen. Mijn hoofd staat helemaal op en top te draaien en het stopt ook even niet meer. Op school zijn we druk aan het oefenen voor het open podium. Dat had ik gisteravond. Dat is een toneelstuk bij ons op school waar ik aan mee doe. Het is leuk, en het is gezellig. Maar zo onwijs vermoeiend. Gisteravond was ik om half 12 thuis en sliep om half 1. Vanochtend meteen weer naar school en vanavond weer optreden. De hele week zijn we druk aan het oefenen zodat we geen fouten maken natuurlijk. Maar natuurlijk sloeg de stress gister bij mij toe. Aangezien ik het leuk vind om op het podium te staan, maar er niet zo goed tegen kan dat er dan toch nog heel veel mensen naar je kunnen kijken. Nu heb ik eindelijk een tussenuur van gelukkig 50 minuten. Dat betekend dat ik dus weer even 50 minuten voor mezelf heb. Even weer een blog schrijven, en gewoon mijn frustraties er maar weer eens uitschrijven. Want dat heb ik 5 dagen ook al niet meer gedaan natuurlijk.

Wel heb ik leuke dingen gedaan deze week. Zoals woensdag. Normaal heb ik altijd het 2e en 3e uur gym. Ik ben niet zo'n "gymmer" met school. Niet dat ik er tegenop zie. Maar vaak ben ik het 2e en 3e uur nog niet helemaal wakker. En als we dan buiten op een grasveld rondjes moeten gaan rennen. Zie ik dát inderdaad niet zo zitten. Maar afgelopen woensdag gingen we naar de schaats/ijsbaan (is het nou schaatsbaan of ijsbaan?) en gingen we ijshockeyen! Leuk vind ik dat! Ik hou zowiezo al van schaatsen. Maar jammer genoeg duurde het er heen fietsen al langer dan de gymtijd die we hadden. Dus hadden we maar een half uurtje de tijd. Maar dat is altijd nog beter dan op een grasveld een beetje rondjes rennen natuurlijk.

Vanacht had ik trouwens een hele rare droom. Ik sliep (zoals ik net al zei) pas om half 1. En daarna droomde ik dat al mijn vrienden mij hadden laten vallen. Ja het klinkt inderdaad heel triest. Maar het vraagt mij dan altijd af waar die dromen vandaan komen? Want betekend dit nou dat ik er bang voor ben? Dat het juist gaat gebeuren? Of dat het dingen zijn die ik juist verwacht of juist wil? Daarom heb ik altijd de grootste hekel aan dit soort dromen. Je loopt de rest van de dag met een rotgevoel, en je weet maar niet hoe je het kan oplossen. Je kan namelijk niet zo snel zeggen: "Ik had gedroomd dat jij mij heel erg hard liet vallen" Want ja, wat moeten je vrienden nou weer met die info? Lastig, lastig.

Ho, Casper loopt langs de mediatheek. Even gedag zeggen.

Zo ben ik weer.

Ik was bijna vergeten te vertellen dat ik afgelopen maandagavond een playstation 3 heb gekocht! En daar ben ik heel blij mee. Vooral met het spelletje Ratched and Clank. Daar ben ik niet meer af te slaan.

Oh, nu lopen Casper en Erik langs. Ze zijn aan het vegen? Een bank aan het vegen. Ja, jongens. Doe je dat thuis ook? Met een bezem met heel veel stof en viezigheid eraan, over je bank heen vegen? Tsja, sommige jongens moeten duidelijk nog wat over het het begrip schoonmaken leren.

Meer heb ik eigenlijk niet echt te vertellen over deze week. Alleen dat hij heel erg snel is gegaan. En dat ik nu echt te moe ben. En heel veel honger heb. Wil het liefst een zak chips uit de automaat trekken, maar dan word ik misselijk. Want ik heb gisteravond in de McDonalds met Amy, Anne en Emeil (zo spreek je het uit, ik weet ook niet even of je het zo schrijft) zoveel patat gegeten. Dat ik dat nu nog voel.

Dan ga ik er maar eens een einde aan breien. En Casper en Erik maar is helpen met vegen. Want nu blijven ze heen en weer lopen langs dat raam. Ja jongens, ik zit gewoon achter de computer. Leuk heah?

Ik ga ze maar helpen.


Liefs.